Bu testler, 1992 yılından itibaren hamile takiplerinde rutin testler ortasına girmiş olan TARAMA testleridir. Bunlar neyi tarar? Her birini başka ayrı yapmaya gerek var mıdır?
Bu testler, hamilelerde taşıdıkları bebeğin tüm canlı doğumlarda nispeten daha sık görülen Trisomy 18 ve Trisomy 21 olarak bilinen kromozomal hastalıkları taşıma olasılıklarını hesaplayan bir testtir. Kısaca bir teşhis testi değil risk belirleme testidir. Anne kanından bakılarak yapılır. Bu testler yoruma açık olmayan rakamsal bir sonuç verir. Örneğin Üçlü test için konuşursak 1/250 nin (yani 250 de bir görülme olasılığı) üzerindeki bedeller yüksek riskli (veya tarama pozitif), altındaki kıymetler düşük riskli (veya tarama negatif) kabul edilir. Çok analitik bir durum yani. Hekimin yorum katması mümkün değil.
Eğer hastada yapılan bu testlerden hastaya yapılan biri sonuç olarak riskli bölgede çıkarsa TEŞHİS TESTLERİ’ne başvurulur. Bunun için yapılması gereken ise gebeliğin yaşına bağlı olarak AMNİOSENTEZ (bebeğin içinde bulunduğu sıvı ortamdan numune almak) KORYON VİLLUS ÖRNEKLEMESİ( bebeğin eşinden numune almak) yahut KORDOSENTEZ (bebeğin göbek kordonundan kan örneği almak) dir. Bunlar teşhis koydurucu testlerdir. Ayrıyeten son vakitlerde tanınan olan PRENATAL TEST diye anılan %99,9 oranında güvenilirlikte bir başka teşhis testi vardır. Amniosentez,koryon villus örneklemesi, kordosentez ve prenatal testle ilgili detaylı bilgilere öteki yazılarımdan ulaşabilirsiniz.
Yukarıda yazdıklarımdan anlaşıldığı üzere bir hastada yapılan tarama testinin sonucu riskli bölgede yer almasa da bu bahisteki risk mümkünlüğünü “0” olarak anlamamak gerekir. Bir örnekle açıklayalım;
Bir hastada tarama testi sonucunun 1/ 225 olarak çıktığını varsayarsak bunun manası birebir gebelik yaşında ve alınan kan örneklerinde bakılan kıymetler birebir olan 225 hastanın 1 inin çocuğu bu kromozomal hastalığı taşıyor. Bu oran 1/250 den büyük olduğu için Bu hastaya teşhis testi yapalım.
Diğer bir hastada alınan sonucun 1/650 çıktığını varsayarsak bu hasta için tıpkı risk 650 de 1 demektir. Tıbben bu hasta daha düşük risk kümesinde olduğu için bu hastaya teşhis testi yapmaya gerek yok demektir. Buna karşın risk “0” değildir. Emsal biçimde sonucu 1/2375 olarak çıkan bir hasta da da risk oranı “0” değildir. 2375 de 1’dir.
Kısaca düşük risk “0” olarak anlaşılmamalıdır. Kritik tıbbi oran değişim göstermekle birlikte ortalama 250 de 1 olarak tespit edilmiştir.
Özet ile hekiminiz size bu testleri yaptı sonuç risksiz bölgede çıktı fakat siz maalesef yeniden de bu kromozom anomalilerini taşıyan bir bebek doğurdunuz. Bu mümkünlük herzaman vardır. Bu testlerden biri yapıldıysa başkalarını yapmaya gerek yoktur günümüzde en çok tercih edileni ikili testtir.
Benzeri risk olasılıklarını günlük hayatımızda her an göze almıyormuyuz? Mesela trafikte giderken kazaya karışma mümkünlüğü üzere. Bu oran daha yüksek olsa bile beşerler bu sebep ile trafiğe çıkmaktan geri kalıyor mu? Emsal binlerce örnek sıralamak mümkün.